سنت ختنه پسران كه خداوند آن را براى يهوديان و مسلمانان الزامى شمرده ولى مسيحيان را از آن معاف داشته است، مانند تقريباً همه سنت‌ها و شعائر ديگر آيين يهود از تمدن‌هاى ماقبل توراتى اقتباس شده است. هرودوت ختنه را از سنن فنيقيان مىشمارد كه آنان نيز از مصريان گرفته اند.
ختنه در آيين يهود، اهميت حياتى دارد. در واقع قوم اسرائيل موجوديت و مشروعيت تاريخى، جغرافيايى و مذهبى خود را در درجه اول به آلت بريده شده‌ى پسران خود مديون است. اهميت اين سنت در حدى است كه حتا خداوند در شبى تاريك در بيابان مصر به دنبال پيغمبر اولوالعزمش موسى مى دود تا او را به خاطر اينكه ختنه نشده، به دست خود بكشد. به روايت تورات ابراهيم در سن 99 سالگى ختنه شده است، اما موسى تا آخر عمر ختنه نشده است. (نگاه کنید به تولدی دیگر، شجاع‌الدین شفا، ص 356).
به قول ولتر «بسیاری از منتقدین که البته ایمان قرص و محکمی ندارند»، از تصیمات باری تعالی در شگفت مانده اند که چرا ابتدا یهودیان مجبور بوده اند پسران را ختنه کنند، سپس به مسیحیان گفته ضرورتی ندارد، و بار دیگر برای مسلمانان الزامی شمرده است؟ یا اینکه در قرآن، در سه آیه مختلف، یهودیان را به دلیل خوردن ماهی در روز شنبه بدل به بوزینه کرده (بقره، 65- مائده، 60- اعراف، 166) اما مسلمانان و مسیحیان به راحتی می توانند در روز شنبه ماهی بخورند و ترسی از بوزینه شدن نداشته باشند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر